szybciutko .......

Dzisiaj szybciutko bo czas goni mnie bezlitośnie!

W czasie ferii troszkę leniuchowaliśmy,

troszkę  pojeździliśmy na nartach 

( w moim wypadku sformułowanie troszkę jest wielce adekwatne 

zepsułam sobie kolano w czasie zjazdu no i nie było szans na wielkie szusowanie)

Czas wolny jak to zwykle bywa szybciutko się kończy 

i trzeba wrócić do pracy .

Na mnie czekała w pracy fajna niespodzianka.

Otóż dostałyśmy z koleżanką na wyposażenie sali

krosno takie z prawdziwego zdarzenia, 

już nie mogę się doczekać żeby do niego zasiąść,

zanim to jednak nastąpi

 koniecznie potrzebny mi jakiś dobry kurs  tkania

bo na razie mam mgliste pojęcie jak się do tego zabrać.

Jeśli ktoś z was ma namiary na instytucję szkolącą w tym zakresie 

proszę o kontakt.

A teraz czas na nowe ubranka dla Eli.

Kto jej nie pamięta może zajrzeć tu

Wspomniana Ela niezwłocznie potrzebowała nowych ubranek,

trzeba było zadziałać 

bo nie można lekceważyć potrzeb małych kobiet 

szczególnie w zakresie odzieżowym .

Nowych sukienek i sweterków nigdy nie za wiele :)

Pozdrawiam :)

Dawno, dawno temu...........

Dawno, dawno temu wcale nie za górami 

lecz niedaleko całkiem fajnego kawałka lasu,

wstawiłam ostatniego posta!

Oj naprawdę całe wieki temu zdarzyło mi się popełnić wpis na blogu.

A wszystko to przez pewną niemiłą dolegliwość, 

która mnie dopadła z końcem roku i jakoś opuścić nie chce.

Otóż przytrafił mi się łokieć tenisisty tak zwany.

Unieruchomił mi kończynę tak skutecznie, 

że nawet uczesanie włosów było wielkim wyzwaniem.

Dwie serie zabiegów rehabilitacyjnych, 

mazidła różnego rodzaju, okłady i nie wiem co jeszcze........

Każdy ruch sprawiał ból więc rękodzieło wszelakie 

musiało czekać, czekać, czekać.....

Ale dosyć już czekania, użalania się i nicnierobienia.

Dziś nowa lala.

Wspólnie z moim synem nadaliśmy jej imię Pola.

Pasuje doskonale!

Oto ona 

Zazwyczaj rozpisywałam się prezentując moje lale.

Dziś troszkę mniej słów, więcej zdjęć,

bo piękne słoneczko za oknem

 i moje psiaki już tylko czekają, żeby pognać do lasu.

Powiem tylko, że Pola to lalka waldorfska

wykonana w całości z naturalnych tkanin takich jak wełna i bawełna.

Wypełnienie to runo owcze.

Dzięki wełnianemu wypełnieniu

 lalka w czasie przytulania jest cieplutka i mięciutka

( po prostu przytulaśna)

 

Szaro- różowe ubranka przywiodły skojarzenia z małą myszką,

Pola dostała zatem czapeczkę - myszkę 

Już jutro pojedzie do nowej mamusi - ośmioletniej dziewczynki.

Prawdopodobnie będzie prezentem urodzinowym.

Ciekawe 

czy się spodoba?

Pozdrawiam :)